What's happening with me?
Na een hele periode waar ik alleen maar in een staat van diepe ontroering kon ZIJN, komen mijn tranen nu eindelijk vrij...
Deze diepe pijn,zo plots uit het niets....Wat gebeurt er momenteel met mij?
Lang geleden dat iemand zo mijn ziel weet te ontroeren...Dit omdat je zo puur bent,zo eerlijk durft te kijken naar jezelf...raakt het mij in mijn diepste wezen...
Zelf zat ik ook al tijdje vast, wetende dat Peter een reflectie was van wat in mij was en hierbij wordt her-boren...
Volledig zijn, wat voeld dit vreemd nu ik er terug zou kunnen "bijhoren"!
Voel in geen sprankeltje behoefte hier nood aan te hebben...
Laat mij maar ZIJN wie ik ben...
Momenteel kan je je niet voorstellen wat er zoal gebeurt in mij....een vage herinnering van een vorig leven...
Beseffende dat ik gedurende geheel mijn leven hier niet op aarde kon zijn...mijn licht niet kon schijnen bij al wat of wie niet in waarheid durfde te zijn
Beseffende dat er momenteel geen andere uitweg meer lijkt te zijn terug te keren naar diepe waarheid,geworteld in mij....
Blijkbaar voeld het momenteel nog steeds meer vertrouwd,om mezelf kapot te maken,mijn eigen licht te doven omdat het zo hoord...
Het licht instappen ...durven te ZIJN wie ik ben....krachten te durven ontplooien, waarvan alleen GOD en ik weten dat het er ooit moest van komen.
De liefde voeld zo onwenning.....na alle innerlijke strijd van pijn.
Kansen worden me geboden, waarvan ik nooit had durven dromen...
Vraag jullie angstig te bidden met mij....Zodat ik terug zal kunnen zijn....
het kind van licht, vol dromen en medeogen, liefde is wie ik ben,niets is erger dan je eigen licht te doven....Vader ik bid tot jou....neem jij het van hier even over
Dit schrijven mag misschien voor jullie raar overkomen, het kan me eveneens niet meer schelen....ik kwam tot zover altijd alles al te boven
